Jaskinia Nietoperzowa

Długość: 326 m.
Rozciągłość pozioma: ok. 154 m.
Deniwelacja: 23 m
Wysokość otworów: 447 m npm
Położenie otworu: dolina Będkowska, Jerzmanowice, gmina Jerzmanowice-Przeginia (okolice Krakowa)

Podsumowanie: Jest to obszerna pozioma jaskinia, która może zwiedzić każdy, nawet nie lubiący niewygód turysta. Położona jest w malowniczej Dolinie Będkowskiej, która może stanowić cel niezwykle atrakcyjnej wycieczki. Jaskinia jest oświetlona elektrycznie i zwiedza się ja z przewodnikiem.

Opis jaskini: Potężny, myty i bardzo ładny otwór jaskini zamknięty jest krata. Klucz do furtki w kracie znajduje się u właściciela jaskini mieszkającego nieopodal. Wnętrze oświetlone jest reflektorami elektrycznymi. Zwiedzanie jaskini odbywa się za oplata, a grupę prowadzi przewodnik. Za otworem znajduje się głęboki wykop pozostały po pracach archeologicznych. Dalej jaskinia rozgałęzia się na dwa korytarze łączące się w głębi w duża sale. (strop nisko, uważać na głowę !) Środkowa cześć jaskini to ciąg obszernych sal, których kierunki wiążą się z kierunkiem szczelin. Ich dno pokrywa gruba warstwa namuliska (do głębokości 9 m nie stwierdzono dna skalnego). Wielkość sal została powiększona przez wybranie namuliska, którego stary poziom widoczny jest na ścianach W stropie widać liczne kotły wirowe i kominy prowadzące w stronę powierzchni. W ostatnich latach w górnej części jednego z nich odkryto niewielki korytarzyk osiągalny po niezbyt trudnej wspinaczce. (niedostępny dla turystów). Ku końcowej części korytarze staja się coraz niższe i w końcu nie ma możliwości poruszania się dalej (nielubiący się brudzić mogą zrezygnować ze zwiedzania końcowej części). jaskinia nie posiada większych bocznych odgałęzień

Historia poznania: Jaskinia znana jest od dawna. Najstarsza wzmianka pochodzi z roku 1866 z przewodnika A. Grabowskiego. Pierwsze badania wykopaliskowe prowadził w roku 1871 J. Zawisza. W czasie eksploatacji gospodarczej namuliska w latach 1872-79 (nawóz fosforowy) nadzór archeologiczny prowadził F. Römer, znaleziono wtedy ok. 4000 kłów niedźwiedzia jaskiniowego. Podczas badań W. Chmielewskiego w latach 1956-62 znaleziono liczne ślady pobytu w jaskini ludzi z okresu Paleolitu, Neolitu i Średniowiecza Jaskinia otrzymała swa nazwę od ogromnych kolonii nietoperzy zimujących we wnętrzu Pisze o nich W. Taczanowski w roku 1854: "hr. Wodzicki odwiedzając te miejscowość, znalazł niezliczone massy przyczepione do sklepień Dla przekonania się jak dalece trudne są do spędzenia trzy razy w jednym kierunku strzelał: wszakże tylko tyle miejsca opróżnionego zostawało, ile nabój zajął, w innych zwierzęta nieporuszone siedziały Po tej próbie dwa koszyki napełniono zabitemi nietoperzami." Obecnie nocek występuje w jaskini sporadycznie. W okresie zimowym występują tu kolonie podkowców małych

Bibliografia:

 

powrót na podstawie materiałów udostępnionych przez autorów z Sopockiego Klubu Taternictwa Jaskiniowego "Epimenides"
wykonanie: Internet Częstochowa S.C.